آرتروز مفصل ران: علائم و درمان

آرتروز مفصل لگن (Coksartrosis) یک بیماری از نوع پیشرونده است که بر روی استخوان و غضروف مفصل مفصل (تا تخریب) تأثیر می گذارد. بیشتر اوقات بعد از 40 سال اتفاق می افتد ، در افراد توانمند ، به دلیل تأثیر منفی عوامل مختلف ، مزاحمت های مختلف ، بارهای ورزشی و برنامه فیزیکی ، چاقی ، خود را تجلی می بخشد.

ویژگی های بیماری

مرحله اولیه این بیماری توسط درد ناچیز اما دوره ای در مفصل آشکار می شود ، عملاً نگرانی نمی کند. به تدریج ، آسیب شناسی ایجاد می شود ، بدون درمان می تواند باعث از بین رفتن کامل تحرک (ناتوانی) شود.

تحت تأثیر عوامل جانبی ، متابولیسم و گردش خون مختل می شود ، که بر غضروف تأثیر منفی می گذارد. کمتر الاستیک می شود ، ترک ها روی سطح آن شکل می گیرند. پیشرفت بیماری تغییر شکل غضروف ، ترک خوردگی و سایش آن را تشکیل می دهد.

غالباً ذرات در حفره مفصل قرار می گیرند ، که پایه و اساس فرآیندهای التهاب می شود. به تدریج ، روند التهاب به استخوان ها گسترش می یابد ، که باعث مرگ و میر در توطئه ها می شود ، علاوه بر این رشد استخوان شکل می گیرد که به طور جدی به بافت های نرم آسیب می رساند و باعث درد جدی می شود.

ویژگی های بیماری

دلیل

  1. تأثیرات آسیب زا ، و همچنین اجرای تمرینات بدنی پیچیده ، ورزش های حرفه ای. همه این دلایل اغلب در صورت عدم وجود درمان مناسب و به موقع و همچنین سبک زندگی صحیح ، پایه و اساس ایجاد آرتروز می شوند.
  2. وقوع میکروتروما مفصل ، که به موقع درمان نشده اند ، همچنین علت تشکیل آرتروز می تواند اسکولیوز ، کیفوز ، یعنی انحنای ستون فقرات باشد.
  3. پاهای مسطح توزیع نامناسب بار بر روی ستون فقرات و ناحیه لگن ایجاد می کند ، که میکروتروما مفصل را تشکیل می دهد.
  4. بیماری های عفونی ، و همچنین آرتروز. نقرس که در آن فرآیندهای التهابی جدی تشکیل می شود ، که مراحل آرتروز شدیدتر می شود.
  5. با آرتروز ، و همچنین انواع نقص بافت غضروف.

آرتروز ایدیوپاتیک یا اولیه بیشتر در سن پیری به دلیل ساییدگی طبیعی مفاصل ، که با خصوصیات متقارن ضایعه مشخص می شود ، یک دوره نامطلوب دارد (بیشتر اوقات می توان تظاهرات را سرکوب کرد ، اما یک درمان کامل تقریباً غیرممکن است).

کوکستروز ثانویه اغلب در برابر پس زمینه سایر بیماری ها ایجاد می شود - دژنراتیو ، صدمات ، آسیب عروق یا بافت های نرم ، دیابت ، وزن اضافی با اختلالات متابولیک و غیره.

درجه

  1. 1 درجه تقریباً بدون علامت پیش می رود ، بنابراین بیماران بی پروا درک می شوند. هنوز تظاهرات وجود دارد ، و اگر به موقع درمان را شروع کنید ، این یک ضمانت کامل برای بهبود است. بیمار دردهای تناوبی را در ناحیه لگن احساس می کند ، عملکرد موبایل یکسان است ، اما در تصویر x -ray می توانید بلافاصله مشاهده کنید ، حتی یک ضخیم ، اما هنوز هم باریک شدن شکاف بین مفاصل. درجه اول از طریق روش هایی با ماهیت محافظه کارانه درمان می شود.
  2. 2 درجه در صورت عدم درمان ، این بیماری پیشرفت می کند ، ناراحتی افزایش می یابد ، محدودیت جزئی در عملکردهای حرکتی شکل می گیرد ، تظاهرات به تدریج برجسته تر می شوند و لنگش در طول پیاده روی طولانی مدت تحریک می شود و درد صبحگاهی رخ می دهد. عضلات روی پا و باسن می توانند تغییر شکل داده و خشک شوند. در این مرحله ، درمان دارویی تجویز می شود و از بین بردن فرآیندهای التهاب ، کند شدن پیشرفت و همچنین بازگرداندن بافت نوع غضروف.
  3. 3 درجه دشوارترین (نهایی). در این مرحله ، نقض نوع موتور شکل می گیرد ، یک شخص می تواند به یک فرد معلول تبدیل شود. درد ثابت می شود ، فعالیت بدنی تقریباً غیرممکن است ، کوتاه شدن یک اندام رخ می دهد. مداخله جراحی به عنوان درمان استفاده می شود و پس از آن ضد التهابی و مسکن ها تجویز می شوند. مقدماتی که بافت غضروف را بازیابی می کنند نیز تجویز می شوند.

چرا آرتروز خطرناک است؟

موثرترین درمان در مرحله اول خواهد بود. اگر در مرحله دوم عدم درمان وجود داشته باشد ، نتیجه نکروز بافت ها نتیجه خواهد بود. تشکیل استئوفیت ها ، فرآیندهای التهاب (در موارد خاص خالص).

در مرحله سوم ، مفصل های مفصل رخ می دهد ، که تقریباً کاملاً عملکرد حرکت را مختل می کند. یک فرد فقط می تواند با عصا یا گره حرکت کند.

علائم

1 درجه:

  • اثر درد دوره ای در مفصل لگن ، اغلب با ورزش قابل توجه یا فشار جسمی رخ می دهد.
  • اثر درد یک طبیعت دردناک ، که پس از استراحت جزئی اتفاق می افتد.
  • جنبش محدود نیست.

2 درجه:

  • ناراحتی قوی تر است ، عملکرد تمرینات بدنی تقریبا غیرممکن می شود.
  • کفش کردن خودتان دشوار است ، پای خود را در مفصل خم کنید ، آن را به سمت خود ببرید.
  • هنگام راه رفتن ، لنگش جدی تشکیل می شود (یک شخص از یک طرف به طرف دیگر می چرخد).
  • پس از بیدار شدن ، درد جدی رخ می دهد ، طی چند دقیقه عملکرد حرکتی به شدت محدود است.
  • آتروفی عضلات اندامها رخ می دهد ، در طی یک X -Ray ، نکروز ، رشد استئوفیت ها ، تغییر شکل مفصل و استخوان ها قابل تشخیص است.
علائم

3 درجه:

  • درد به سادگی غیرقابل تحمل می شود ، ثابت است ، خواب مختل می شود ، افسردگی جدی رخ می دهد.
  • به طور معمول ، یک اندام 10 ٪ کوتاهتر است (به دلیل تخریب مفصل) ، آسیب شناسی های اضافی مفصل در حال توسعه است که این امر عدم وجود عملکرد حرکتی را تشکیل می دهد.
  • هنگام راه رفتن - یک لنگش قوی.

علم تشخیص

  1. بازرسی بصری.
  2. آزمایش های بالینی.
  3. X -ray.
  4. توموگرافی از نوع رایانه.
  5. تحقیقات سونوگرافی.

ویژگی های درمان

  • نوع ضد التهابی از ماهیت غیر استروئیدی یک ماده علامت دار است که باعث کاهش اثر درد و کاهش شیوع التهاب می شود (Meloxicam ، Celloxib ، سدیم Diclofenac ، فنیل بوتازون).
  • در مرحله دوم ، گلوکوکورتیکوئیدها ، داروهای مؤثرتری که باعث کاهش تظاهرات ناراحتی و التهاب (تریامسینولون استونید) می شوند.
  • کندروپراکتورها - ترمیم بافتهای غضروف ، عادی سازی تولید مایعات (سینوویال) ، از تخریب غضروف (کندرویتین سدیم) جلوگیری می کنند.
  • اسید هیالورونیک یک پروتز مایع است ، این محصول به عنوان جایگزینی مایع ، برای روغن کاری سطح مفاصل به مفصل معرفی می شود.
  • musorelaxants داروهایی هستند که باعث کاهش اسپاسم عضلات می شوند ، و همچنین عملکرد طبیعی سیستم گردش خون (هیدروکلراید تولپریزون) را عادی می کنند.
  • فیزیوتراپی - اثرات امواج صوتی ، فونوفورز ، ازن درمانی.
  • مداخله جراحی (سوراخ ، اندوپروسیتیک).

ژیمناستیک درمانی و ماساژ نیز استفاده می شود (فقط توسط متخصصان انجام می شود).

پیشگیری

  1. کنترل وزن (تغذیه مناسب ، فعالیت بدنی).
  2. با ورزش و فشار جسمی قابل توجه ، استراحت اجباری.
  3. از صدمات جلوگیری کنید ، مجتمع های ویتامین را مصرف کنید.
  4. با اولین تظاهرات احساسات ناخوشایند - به دنبال پزشک.

به عنوان پیشگیری از بروز کوکسارتروز مفصل لگن ، توصیه می شود از دوچرخه ورزشی استفاده کنید ، زیرا این است که بار بهینه و یکنواخت را روی عضلات لگن فراهم می کند ، که به آنها امکان تقویت و همچنین ایجاد گردش خون بهبود یافته را می دهد. دوچرخه ورزش امکان انتخاب پارامترهای بهینه بار را با در نظر گرفتن وضعیت فردی یک شخص فراهم می کند ، که امکان تشکیل صدمات و همچنین بروز عوارض را فراهم نمی کند.

عواقب و عوارض

عوارض آرتروز مفصل لگن بسیار قابل توجه است - از بین بردن بافت های غضروف ، از بین بردن مفصل ، بروز نقرس ، آرتروز (سایر مفاصل) ، نکروز بافت و وقوع فرآیندهای التهاب.

در صورت عدم درمان صالح ، عملکرد حرکتی به صفر می رسد ، آتروفی جدی عضلات اندام ، باسن رخ می دهد ، کروما آشکار می شود. در مرحله آخر ، شخص نمی تواند بدون کمک خارجی از خواب بلند شود. در برابر پیشینه آرتروز ، سایر آسیب شناسی های کلیه سیستم ها و اندام های بدن بوجود می آیند.